De World Surf League heeft net zijn voeten op Franse bodem gezet en de beste surfers ter wereld zullen het daar tegen elkaar opnemen tijdens de Quiksilver Pro France. Een surfwedstrijd waar velen van ons naar afreizen en de kans grijpen om een keer de wereldtop van dichtbij te kunnen bekijken. Westlandse Waterfotograaf Michal Pelka nam enkele weken geleden alvast een kijkje op de spot waar de wedstrijd gehouden zal worden, de spot waar je de heftigste golf van Frankrijk kan vinden: La Graviere. Pelka baande zich een weg door de immense shorebreak en scoorde daar een shot die het schopte tot ‘Photo of the Day‘ op Magicseaweed. Wij vroegen hem naar zijn ervaringen.

Hoe ben je in aanraking gekomen met surf- en waterfotografie?

“In 2012 ben ik voor 2 jaar naar Australië gemigreerd. Ik woonde in Perth (West Australië) met de legendarische surfspot Margaret River en alle overige spots op 2 á 3 uur rijden van waar we woonden destijds. Ik fotografeerde al een langere tijd, totdat ik mijzelf bedacht dat ik mijn passie voor de zee en mijn passie voor fotografie maar eens moest gaan combineren. Begin 2013 kocht ik een waterbehuizing voor mijn Canon spiegelreflexcamera en de rest is geschiedenis. Sindsdien is de passie voor surffotografie alleen maar gegroeid. Na terugkomst in Nederland in 2014 moest ik weer even wennen aan de Noordzee, maar ik ben weer compleet verliefd geraakt op de Noordzee en wil ik haar zo mooi mogelijk in beeld brengen.”

Ben je al vaker in Frankrijk (en Graviere) geweest om watershots te maken?

“Water en surf-fotografie kan altijd en overal worden gedaan. Je hoeft niet perse naar een verre bestemming en dikke barrels fotograferen. Ook in kleine condities of onshore slop kan je magische foto’s schieten, zolang je maar let op de details en weet wat je wil fotograferen. Het is echter wel erg gaaf om in serieuze golven te liggen, momenten die me zijn bijgebleven zijn de golven in Bunker Bay (West-Australië), Mundaka (Spanje) en de meest recente trip naar Hossegor. Ik ben al vaker in Frankrijk geweest en ook in de omgeving van Hossegor, maar de condities waren in het verleden erg wisselend. Tijdens deze afgelopen trip waren de condities (min of meer) perfect en daarbij lagen de zandbanken van La Graviere er bijzonder goed bij.”

Hoe was jouw voorbereiding op deze dag?

“De voorspellingen in aanloop op die bewuste 11 september waren goed, maar in Frankrijk is dat altijd maar afwachten, het kan namelijk erg tegenvallen soms. Ik had al een paar dagen in het gebied rondgekeken en gezwommen en had in de gaten dat de banken op La Graviere er erg goed bij lagen. De avond van tevoren check ik altijd mijn materiaal en zorg ervoor dat alles perfect functioneert. Op de dag zelf wil je niet bezig zijn met spullen die ontbreken of niet goed blijken te werken, dan schiet de stress erin en vergeet je de meest basale dingen te checken of sluit je je behuizing niet goed af, met lekkage als gevolg. Het is bijna een soort ritueel, je bereid je materiaal voor en tegelijk ben je met je hoofd al bezig wat je gaat doen in het water en hoe het eruit moet gaan zien. Vroeg uit bed en direct richting La Graviere. Eenmaal aangekomen merk je al voordat je zelfs de oceaan ziet dat het epic is. De hele straat staat vol met geparkeerde auto’s en een menigte mensen staat op de duinen te staren richting het water. Toen wist ik dat het los ging.”

En kan je ons vertellen hoe de dag begon en hoe de sessie verliep?

“Wetsuit aan, vinnen mee en laatste camera check. Toen ik eenmaal op het strand stond zag ik pas echt hoe de condities waren. Het was magisch. Camera teams op het strand, pro-surfers in het water en een grote menigte mensen die applaudisseerden zodra er weer iemand uit een barrel vloog.”

Had je enige momenten waarop je het spannend vond?

“Het spannendste op La Graviere is in en uit het water gaan, zeker op een grote dag als deze. Je voelt iedereens ogen op je gericht terwijl je met je voeten in het water staat te staren naar een shorebreak van ruwweg 2 meter hoog. Hoe kom ik hier in godsnaam doorheen denk je bij jezelf, en dat met een intacte camera en mijn armen en benen nog vast aan m’n lichaam. Timing is key. En… hard zwemmen. Gelukkig is alles soepel gegaan, paar duckdives en ik was achter in de line-up.”

Hoe heftig was de wipe-out na de shot?

“Kort na het maken van deze foto werd ik naar beneden gezogen door de lip van de golf. Vinnen gingen uit en camera werd uit m’n hand geslagen. Gelukkig heb ik altijd vinsavers aan en een sterke leash aan mn pols en camera zodat ik niets ben kwijtgeraakt. Ik moest even lucht happen en ben gelijk terug naar buiten gezwommen.”

Hoe lang heb je in het water foto’s gemaakt?

“Mijn sessie heeft ongeveer 2,5 uur geduurd, daarna heb ik nog van de kant foto’s genomen, het bleef maar komen die dag.”

Waren er nog andere fotografen in het water? Hoe gaat dat onderling?

“Er waren die dag meerdere fotografen in het water. Meestal gaat dat goed, en heerst er een goede vibe. Natuurlijk is er ook wel eens wat wrijving en wil je niet dat iemand met zijn hoofd voor je lens gaat zwemmen. Als dat wel gebeurt dan ga je gewoon door en probeer je bij de volgende shot een andere positie te vinden. Zo heb ik die dag een nieuwe vriend gemaakt, een lokale franse fotograaf die dichtbij in het water lag te fotograferen.”

Jouw foto werd foto van de dag op Magicseaweed! Hoe vond je dat?

“Het is altijd gaaf om waardering te krijgen voor wat je doet. Water/Surf fotografie is voor mij een passie en ik heb de intentie om het naar een nog hogere niveau te tillen. Als Magicseaweed mij daarbij kan helpen om mijn doel te bereiken dan is dat altijd mooi meegenomen en hoop ik dat ze dat in de toekomst zullen blijven doen.”